Rola wodoru w dekarbonizacji transportu morskiego

Transport morski odpowiada za około 3% globalnych emisji gazów cieplarnianych, co czyni go jednym z najbardziej energochłonnych sektorów gospodarki. W obliczu zaostrzających się regulacji środowiskowych oraz dążenia do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 roku, wodór staje się kluczowym elementem transformacji energetycznej w tej branży.

1. Zielony wodór jako paliwo przyszłości
   Zielony wodór, produkowany z odnawialnych źródeł energii poprzez elektrolizę, jest całkowicie zeroemisyjny. W połączeniu z ogniwami paliwowymi umożliwia napędzanie statków bez emisji CO2, tlenków siarki (SOx) i azotu (NOx), które są charakterystyczne dla tradycyjnych paliw kopalnych.
2. Idealne rozwiązanie dla krótkodystansowej żeglugi
   Ze względu na ograniczenia związane z magazynowaniem wodoru (niska gęstość energetyczna), technologia ta najlepiej sprawdza się w żegludze krótkodystansowej, takiej jak promy pasażerskie, statki przybrzeżne czy jednostki portowe. Przykłady takie jak norweski prom MF Hydra czy amerykański katamaran Sea Change pokazują, że wodór może być skutecznie stosowany na trasach o przewidywalnym przebiegu.
3. Redukcja emisji w całym cyklu życia
   W przypadku zastosowania zielonego wodoru, emisje gazów cieplarnianych są minimalne nie tylko podczas eksploatacji statków, ale także w całym cyklu życia paliwa – od produkcji po użytkowanie. To czyni wodór jednym z najbardziej ekologicznych rozwiązań dla sektora morskiego.

Regulacje wspierające rozwój technologii wodorowych

Unia Europejska odgrywa kluczową rolę w promowaniu technologii wodorowych poprzez ambitne strategie i programy finansowe, które wspierają rozwój infrastruktury oraz wdrażanie innowacyjnych rozwiązań.

1. Europejski Zielony Ład i strategia wodorowa UE
   Strategia wodorowa Unii Europejskiej, będąca częścią Europejskiego Zielonego Ładu, zakłada rozwój produkcji zielonego wodoru oraz jego wykorzystanie w sektorach trudnych do dekarbonizacji, takich jak transport morski. Do 2030 roku UE planuje osiągnąć zdolność produkcyjną 10 milionów ton zielonego wodoru rocznie.
2. Pakiet „Fit for 55”
   Pakiet legislacyjny „Fit for 55” obejmuje szereg regulacji wspierających rozwój gospodarki wodorowej:
   • Dyrektywa o odnawialnych źródłach energii (RED II): Wprowadza konkretne cele dotyczące udziału odnawialnych paliw niebiologicznego pochodzenia (RFNBOs) w transporcie morskim.
   • Dyrektywa o alternatywnych paliwach infrastrukturalnych (AFIR): Nakłada obowiązek budowy stacji bunkrowania wodoru co 150 km na sieci TEN-T oraz co 450 km dla ciekłego wodoru.
3. Wsparcie finansowe i inicjatywy badawcze
   Programy takie jak Horizon Europe czy IPCEI Hy2Infra wspierają badania nad technologiami wodorowymi oraz budowę infrastruktury bunkrowania i magazynowania wodoru. Przykłady projektów obejmują rozwój dolin wodorowych oraz pilotażowe wdrożenia statków napędzanych ogniwami paliwowymi.

Podsumowanie

Wodór ma potencjał stać się kluczowym elementem transformacji energetycznej transportu morskiego, szczególnie na trasach krótkodystansowych i przybrzeżnych. Polska Żegluga Wodorowa oraz krajowe inicjatywy wpisują się idealnie w globalny trend dekarbonizacji sektora morskiego, przyczyniając się do realizacji celów klimatycznych UE i budowy zrównoważonej gospodarki przyszłości.